Piotr Paziński urodził się w 1973 r. w Warszawie. Jest absolwentem filozofii na Uniwersytecie Warszawskim, a w 2005 uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w Instytucie Badań Literackich PAN za rozprawę o „Ulissesie” Jamesa Joyce’a. Zatytułowana jest: „Labirynt i drzewo” i stanowi monografię o „Ulissesie”. Swoją karierę dziennikarską rozpoczął w 1992 roku w Gazecie Wyborczej w dziale zagranicznym. Od 2000 r. jest redaktorem naczelnym miesięcznika „Midrasz”. Jest to żydowskie czasopismo społeczno-kulturalne w języku polskim, wydawane od kwietnia 1997 roku, skierowane do wszystkich zainteresowanych życiem Żydów w Polsce i na świecie.
„Pensjonat” to jego debiut literacki. Książka jest jednocześnie powieścią i wspomnieniami z dzieciństwa samego autora. Przeżycia, których doświadczył Piotr Paziński spowodowały, iż chciał się nimi podzielić z innymi. Oprócz przybliżenia życia w tamtych czasach i nieludzkości jakich doświadczyli żydzi, pokazuje drugie dno. Nie wszystko co się kiedyś działo było złe. Świadczyć o tym mogą same wspomnienia autora z lat dzieciństwa, czy przebywanie w pensjonacie w turystycznej miejscowości, które tak mocno zarysowało się w pamięci dziecka. Książka nie jest typowym opisem zagłady. Sam autor o niej mówi: „ nie chce żeby czytać "Pensjonat" wyłącznie jako opowieść o Zagładzie. Nie jestem z pokolenia ocaleńców”. Jest to bardziej opowieść o żydowskim losie w cieniu zagłady, o wyborach jakich ludzie musieli wówczas dokonać, jak również o zwykłym codziennym, często szarym życiu.
Niezwykły talent pisarski Piotra Pazińskiego pozwolił mu zdobyć nominację do literackiej nagrody NIKE za tą właśnie powieść . Autor bardzo mocno wierzy w literaturę i jest zdania, że jest ona być może „jedynym sposobem ocalenia umarłego świata”.
Fot. Piotr Perzyna
Komentarze (1)
Dodaj swój komentarz