Elżbieta Kaczmarek - etnograf z Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie przypomina o świeckiej tradycji, która nakazywała przed wschodem słońca sprawowanie obrządku związanego z barankiem. Zwyczaj kazał wstać tego dnia o świcie i obejrzeć wschód słońca. Istniał bowiem przesąd, że właśnie w niedzielę wielkanocną można zobaczyć na wschodzącym słońcu baranka. Potem należało w milczeniu obmyć się wodą, wymawiając przy tym specjalną inwokację. Miało to zapewnić zdrowie i urodę przez cały rok. Wodą skrapiano także zwierzęta w gospodarstwie. Wierzono, że dzięki takim zabiegom zwierzęta będą zdrowe i płodne. Dopiero po tych ceremoniach zasiadano do wielkanocnego śniadania, które dawniej było postne. Na stole nie mogło zabraknąć ciast, wśród których koniecznie musiały znaleźć się słone ciasteczka w kształcie ptaków. Miały one symbolizować wiosnę.