Na całym świecie powstają więc banki genów, dzięki metodom kriokonserwacji w ciekłym azocie, pozwalają na zgromadzenie w jednym miejscu zamrożonych komórek wielu osobników. Szeroko zakrojone projekty banków nasienia ryb w USA i Kanadzie ukierunkowane są na ochronę lokalnych populacji łososi pacyficznych. Norweski bank nasienia łososia atlantyckiego zawiera 6500 indywidualnych prób nasienia pozyskanych od 169 populacji. Banki nasienia organizowane są także w innych krajach, m.in. w Indiach, Tajwanie i Rosji.
Bank nasienia ryb prowadzony jest również w Olsztynie. Działa w ramach Pracowni Biotechnik i Biotechnologii Rozrodu, która wyposażona jest w aparaturę badawczą służącą do oceny jakości komórek rozrodczych i ich konserwacji w różnych temperaturach. W banku przechowywane jest nasienie ryb hodowlanych (pstrąg tęczowy czy jesiotr syberyjski) oraz dziko żyjących (np. sieja, łosoś, troć wędrowna). Zgromadzony materiał jest rezerwą genetyczną wybranych gatunków zwierząt oraz służy do prowadzenia badań przez pracowników Zakładu Biologii Gamet i Zarodka pod kierownictwem profesora Andrzeja Ciereszko. Potencjał banku nasienia ryb jest systematycznie wykorzystywany w pracach aplikacyjnych przy współpracy z Wydziałem Ochrony Środowiska i Rybactwa UWM w Olsztynie, Instytutem Rybactwa Śródlądowego, Polskim Związkiem Wędkarskim czy Stowarzyszeniem Producentów Ryb Łososiowatych, takich jak zachowanie zmienności genetycznej unikalnych populacji siei łebskiej czy strzebli błotnej.
Oprócz ochrony rodzimych, zagrożonych populacji ryb, banki pozwalają także na zabezpieczenia wartościowych linii hodowlanych, sprawdzanie skuteczności prac selekcyjnych, a także umożliwiają redukcje stad tarłowych w zakładach hodowlanych.
dr Grzegorz Dietrich
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz