Viktoriya Petryshina przyjechała do Olsztyna osiem dni temu. Podróż pociągiem zajęła jej 26 godzin. Viktoriya przyjechała aż z Nikołajewa. To 150-tysięczne ukraińskie miasto portowe nad Morzem Czarnym. Blisko stąd do Odessy. Viktoriya jest pierwszą cudzoziemką, która odbywa praktyki w Urzędzie Miasta. Jest to możliwe dzięki zawartemu w zeszłym roku porozumieniu między ratuszem a olsztyńskim oddziałem AIESEC (międzynarodowa organizacja zrzeszająca studentów ekonomii - red.). 21-letnia Ukrainka w zeszłym roku skończyła zarządzanie na wydziale ekonomii. Uczyła się w rodzinnej miejscowości, gdzie działa filia uniwersytetu w Kijowie. Decydując się na wyjazd do Olsztyna, zrezygnowała z dobrze płatnej, jak na warunki ukraińskie, pracy. - Bardzo dobra pensja to 250 dolarów miesięcznie - uściśla Viktoriya. - Pracowałam w firmie zajmującej się produkcją mebli. Chciałam jednak po raz pierwszy wyjechać za granicę. Wybrałam polskie miasto, bo pomyślałam, że Polacy i Ukraińcy mają zbliżoną mentalność. Viktoriya na razie zwiedziła w Olsztynie Stare Miasto. - Jest bardzo ładne i kolorowe. Spodziewałam się, że architektura będzie podobna do tej w moim mieście. To znaczy, że wszędzie będą szare domy z płyty - zdradza. - Bardzo zdziwiło mnie też, że autobusy jeżdżą bardzo punktualnie. U nas to nie do pomyślenia. Viktoryia, jak na absolwentkę ekonomicznego kierunku przystało, zwróciła też uwagę na bardzo słabą pozycję dolara w stosunku do złotego. Dziewczyna mówi, że w ciągu kilku dni pobytu w Olsztynie prawie wszyscy zadają jej to samo pytanie: jak tam u was po wyborach? - Odpowiadam, że normalnie. Nawet ci, którzy głosowali na Janukowycza, już się pogodzili z jego porażką - twierdzi. - Choć ja głosowałam za Juszczenką. Pobyt młodej Ukrainki w Olsztynie finansuje Urząd Miasta. Viktoriya mieszka w jednym ze szkolnych internatów. Podczas praktyk pomaga urzędnikom z ratuszowego wydziału promocji, a także poznaje kulisy pracy w biurze prasowym. Ale to nie wszystko. - Byłam już w fabryce Michelin i przyglądałam się obradom komisji bezpieczeństwa - opowiada. - Nie mówię jeszcze po polsku, ale prawie wszystko rozumiem. Myślę jednak, że w ciągu trzech miesięcy (Viktoriya wraca na Ukrainę w maju - red.) poznam już na tyle wasz język, żeby w miarę swobodnie się porozumiewać. Adam Pietrzak