To on m.in. był inicjatorem powołania do życia drużyn koszykówki w olsztyńskich klubach Juvenia i Łączność. Z jego to upartej woli i niegasnącego zaangażowania, w okresie niezwykle niesprzyjającym powstawaniu obiektów sportowych (lata 60 i 70-te), wybudowano sale sportowe przy ul. Jagiellońskiej oraz przyszkolną na ul. Paderewskiego, która stała się największą w mieście. Spod jego ręki jako nauczyciela wychowania fizycznego oraz szkoleniowca wyszło wiele świetnych koszykarek na czele z Ewą Biesiekierską, która po przejściu z olsztyńskich klubów do Wisły Kraków, była podpora reprezentacji Polski.
Jako młody człowiek miał niezwykłe burzliwe przeżycia. Urodził się w 1928 roku w Dylewie koło Ostrołęki. Wychowywała go babcia, bo w bardzo młodym wieku zmarli mu rodzice. Jako nastolatek podczas II wojny światowej był przymusowym robotnikiem pracując m.in. na terenie ówczesnych Prus Wschodnich w okolicach Morąga, a więc na Warmii i Mazurach. Po wojnie osiadł w Szczytnie podejmując naukę w tamtejszym Liceum Pedagogicznym. Po jej ukończeniu przeniósł się do Bartoszyc i pracował tam jako nauczyciel, a następnie do Olsztyna pracując w latach 1953-58 w ówczesnej Dyrekcji Okręgowej Szkolnictwa Zawodowego. Przez trzydzieści lat (1967-97) był początkowo nauczycielem, a potem długoletnim dyrektorem olsztyńskiego Zespołu Szkół Ekonomiczno-Handlowych im. Polaków spod Znaku Rodła. Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego (1976). Dał się poznać jako nietuzinkowy trener basketu, sędzia i działacz sportowy m.in. w Warmińsko-Mazurskim Szkolnym Związku Sportowym. W 2015 roku otrzymał Honorowe Obywatelstwo Olsztyna.
eljot
Komentarze (5)
Dodaj swój komentarz