Pomysł umieszczenia na teatralnym suficie plafonu, czyli ozdobnego malowidła, pojawił się w lutym. Fresk o wymiarach 16 na 18 metrów miał przedstawiać taflę jeziora, w której odbijają się postacie i symbole z historii naszego regionu: baba pruska, dąb symbolizujący bożka Perkunisa, bogini płodności Kurke. Zaprojektował go olsztyński artysta Marek Świątecki. Idea wzbudziła kontrowersje. Dyrekcja teatru i część radnych z komisji kultury przekonywali, że to świetny pomysł, konserwatorzy zabytków i historycy sztuki mieli wątpliwości. Plan pomalowania pustego dotąd sufitu nad widownią poruszył olsztyniaków - w "Gazecie" publikowaliśmy listy od oburzonych Czytelników. Ostateczny głos należał do miejskiego konserwatora zabytków. - Miejski konserwator nie wydał zgody na umieszczenie malowidła - informuje Aneta Szpaderska, rzecznik ratusza. Konserwator uznał, że na wyeksponowanie zasługuje historyczna kolorystyka sufitu i w tym kierunku powinny pójść prace restauratorskie w teatrze. Andrzej Rrzempołuch, historyk sztuki, który od początku był przeciwny malowidłu: - Cieszę się. Należy odtworzyć wygląd budynku zaprojektowanego przez Augusta Feddersena. Nie powinno się go "upiększać" w sposób nielicujący z prostotą modernistycznej architektury. Cieszy się też Małgorzata Jackiewicz-Garniec, współautorka książek o architekturze w Prusach Wschodnich. - Służby konserwatorskie uszanowały historyczny wygląd teatru i jego pierwotną kolorystykę - mówi Jackiewicz-Garniec. - Nie jestem przeciwna stosowaniu elementów nowej sztuki w zabytkowych budynkach, ale musi to być robione z sensem. Innego zdania jest projektant fresku, Marek Świątecki. - Nie oszukujmy się, ten budynek nie jest ósmym cudem świata. W takiej formie powstał na zlecenie NSDAP, a teraz konserwatorzy bronią, byśmy dodali coś od siebie. Warto zobaczyć, do jakiego stanu, przez dziesiątki lat, został doprowadzony ten budynek i to na oczach konserwatorów - mówi Świątecki. - Jako twórca zostałem wdeptany w błoto i trochę zniechęciło mnie to do pracy. Chodziło mi o twórcze potraktowanie budynku, wprowadzenie widza w atmosferę teatru. Jan Tandyrak, olsztyński radny i szef komisji kultury, też nie kryje rozczarowania decyzją konserwatora. - Podobał mi się ten pomysł, zrobiła na mnie wrażenie odwaga pomysłodawcy i wizja artysty. Niestety, każdy, kto coś robi w tym mieście, naraża się na krytykę. Zapowiada, że to nie koniec. - Przy najbliższej rozmowie z panią konserwator przedstawię jej swoje zdanie - mówi Jan Tandyrak. - Zdecydowana większość radnych z komisji kultury była przychylna projektowi, i na pewno ustosunkujemy się do tej decyzji. Są spore uwagi do pracy naszego miejskiego konserwatora. Wielu jest konserwatorów zabytków w Polsce, i nie wszyscy zachowują się jak olsztyński. Mam wrażenie, że pani konserwator stara się być świętsza od papieża.