Jarosław Kozłowski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli konceptualizmu, w „Parawanach” kontynuuje swoje refleksje dotyczące sztuki i jej relacji z mediami. Jak sam mówi: „Parawan (…) w równym stopniu odnosi się do niektórych aspektów sztuki, a w szczególności malarstwa, jak i do niektórych aspektów rzeczywistości, także i tej, której doświadczamy na co dzień. W obu przypadkach coś zakrywa, odkrywając jednocześnie to, co intencjonalnie przykryte. Z perspektywy sztuki jest krytyką tzw. "rzeczywistości", z perspektywy rzeczywistości jest krytyką tzw. "sztuki". Ten permanentny dualizm cechuje ją bez względu na to, jakie wartości przypisujemy pojęciu "sztuka" i jakie właściwości odnosimy do pojęcia "rzeczywistość". W wersji „luksusowej” to, co zasłonięte parawanem można podglądać na ekranach monitorów z emisją obrazu rejestrowanego przez kamery. 

Jarosław Kozłowski (ur. w 1945 r. w Śremie) Absolwent PWSSP w Poznaniu (obecnie ASP). Od 1967 r. prowadzi tam zajęcia z rysunku i malarstwa. W latach 1981–1987 rektor poznańskiej uczelni. Prowadził Galerię Akumulatory 2 w Poznaniu, prezentując twórczość polskich i zagranicznych artystów awangardowych. Był kuratorem programu galerii i kolekcji CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie. Stypendysta m.in. The British Council i DAAD w Berlinie. Profesor zwyczajny ASP w Poznaniu oraz Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Wykładał na uczelniach artystycznych w Oslo oraz w Amsterdamie. W latach 60. i 70. zaliczany do najbardziej konsekwentnych konceptualistów. Zaangażowany w międzynarodowy ruch artystyczny Fluxus Zajmował się analityczną refleksją i badaniami lingwistycznymi oraz sztuką performance. Najczęściej tworzy prace w formie instalacji z wykorzystaniem różnych mediów i środków, takich jak m.in. rysunek, fotografia, obiekty, dźwięk, światło. Jest też autorem artbooków, prac rysunkowych, fotografii i obrazów, wykonuje performance. Obecnie w swoich instalacjach podejmuje problematykę obecności modernistycznych tradycji oraz społecznego i politycznego kontekstu sztuki.