Newton posiadał w swym domu model systemu słonecznego w malej skali. Artysta wykonał wspaniałą robotę. Model nie tylko symulował
rozmiary planet i ich względną odległość, lecz sprawiał również, że po zakręceniu korbą wszystko się w nim kręciło i obracało.
Pewnego dnia Newtona odwiedził jego przyjaciel – ateista. Zaintrygowany niesamowitym modelem wyraził zachwyt nad jakością
wykonania i zapytał o twórcę tego dzieła. Newton odparł z cala powaga, że nie było żadnego twórcy i model po prostu rozłożył się na
skutek przypadku. Oczywiście gościa nie przekonała taka odpowiedz. Ostatecznie Newton wyjaśnił, “Nie wierzysz, że to małe urządzenie
pojawiło się przypadkowo, a jednak jesteś przekonany, że wielki oryginalny system słoneczny, którego ten mechanizm jest jedynie
modelem, powstał przez przypadek bez projektanta i wykonawcy. Teraz powiedz mi, przez jaki rodzaj rozumowania doszedłeś do takiej
absurdalnej konkluzji?”