Stado danieli zostało wypuszczone z klatek w środku lasu, pomiędzy Iławą a Sampławą, w pobliżu Iławki. Zostały zaopatrzone w świeżą karmę: buraki, siano, sól, i ich przysmak, czyli kasztany. Teraz potrzebują trochę czasu i spokoju, aby zaaklimatyzować się i poznać nowe miejsca.

Daniele na naszym terenie zamieszkują już od początku lat 80, według tegorocznej inwentaryzacji stado liczy około  100 osobników.

Daniel (Dama dama) jest gatunkiem ssaka z rodziny jeleniowatych. Wyglądem przypomina jelenia, jest jednak od niego mniejszy, za to większy od popularnej sarny. Długość ciała wynosi 130 – 150 cm, wysokość ok. 100 cm w kłębie. Są rudobrązowe, cechą charakterystyczną są białe plamki na grzbiecie i bokach tułowia, które jednak zimą znikają. Na zadzie mają białą plamę z ciemną obwódką, nazywaną  lustrem, ogon od góry czarny, od spodu biały. Samce, jak u wszystkich jeleniowatych, nakładają poroże, które zrzucają w maju. Są większe od samic i więcej od nich ważą. Gody odbywają się w październiku i listopadzie, nazywamy ten czas bekowiskiem ze względu na charakterystycznie wydawane dźwięki.