Hymn, do którego słowa napisała warmińska poetka Maria Zientara-Malewska, a muzykę skomponował Feliks Nowowiejski, został po raz pierwszy został odegrany z wieży ratuszowej 28 października 1947 roku w dniu imienin ówczesnego prezydenta miasta Tadeusza Pałuckiego. Wkrótce zwyczaj ten został porzucony, bo po zmianach w olsztyńskiej straży pożarnej etat trębacza został zlikwidowany, a władze miasta nie mogły znaleźć osoby chętnej na objęcie stanowiska hejnalisty. Melodia powróciła dwie dekady później. 22 stycznia 1969 roku odtworzono ją z okazji rocznicy wyzwolenia Olsztyna. Pieśń była puszczana z magnetofonu. Zegar sterujący, wzmacniacz i głośniki ufundowali rzemieślnicy z Olsztyna. Wspomina o tym tablica pamiątkowa w klatce schodowej prowadzącej od drzwi głównych do holu ratusza. Od tamtej chwili hejnał codziennie obwieszcza południe. W ubiegłym tygodniu kuranty zamilkły. Aneta Szpaderska, rzecznik prasowy urzędu miasta, gdy zapytaliśmy ją o hymn, kilka dni temu tłumaczyła: - Przerwa w emitowaniu hymnu jest spowodowana awarią głośników. Są w naprawie i hymn wkrótce na pewno powróci. Specjaliści musieli podregulować głośniki i sprawdzić, czy hymn [emitowany z magnetofonu - red.] będzie się dobrze komponował z dźwiękiem dzwonu [wybijającego melodię - red.]. Hymn już wrócił i rozbrzmiewa nad Olsztynem. Niestety, w dalszym ciągu jest źle słyszalny. Odgłos dzwonów zagłusza melodię hymnu. Momentami ciężko doszukać się w hymnie z wieży ratuszowej śladów kompozycji Feliksa Nowowiejskiego. Ludzie siedzący wczoraj w południe pod ratuszem na dźwięk melodii ze zdziwieniem spoglądali w kierunku wieży ratuszowej. Aneta Szpaderska nie była jednak chętna, by dalej rozmawiać o olsztyńskich kurantach. - Wszystko wróciło do normy. Nie jest to tak ważna sprawa, żeby nadal ją drążyć - odpowiedziała.