Ich interaktywność polegała na tym, że każdy mógł – za pomocą przymocowanego do tablic pisaka – odpowiedzieć sobie i kolejnym czytającym, na to niecodziennie padające, a chyba ważne, pytanie.
I wiele osób dało się do NIEzabawy wciągnąć? Już po około 2 godzinach od powstania instalacji widniało na niej bardzo wiele wpisów. Odpowiedzi były – bo musiały być – różne, ale pojawiło się całkiem sporo tekstów poważnych, mówiących o rzeczywistych lękach i strachu.
Czego się boisz? Zobacz odpowiedzi olsztynian:
Cytaty
-
że może nas tu spotkać 11 września, - nieuniknionego, - śmierci bliskiej osoby, - że mi się przestanie chcieć, - głupoty, - złych ludzi, - policji, - podatków, - komornika, - pedofili i zboczeńców, - zakłamanych ludzi, - zachorować na raka, - Arabów, - samotności, - przyszłości, - ciąży i starości, - śmierci, - siebie, - lenistwa i stania w miejscu
Jak widać kilka osób podeszło do NIEzabawy poważnie. Ale właściwie nie odpowiedzi, a raczej sam fakt zadania sobie tego pytania wydaje mi się istotny. Zadania i – być może – przepracowania własnych lęków, bo jak rzekł kiedyś Franklin Delano Roosevelt „Jedyne, czego powinniśmy się bać, to strach”.
Mottem niedawno rozpoczętego Berlińskiego Biennale jest hasło „Zapomnij o lęku”. Interaktywny Plac NIEzabaw ma o tym lęku przypominać, ale głównie po to, żeby się go... pozbyć!
Fajne, odważne i dość liczne współuczestnictwo ludzi mile mnie zaskoczyło i dało pretekst do dalszych przemyśleń i pomysłów na kolejne akcje NIEsztuki – jaki to termin ukułem na określenie swoich działań.
NIEsztuka – definicja część 1
ważne i trudne pytania można zadawać w łatwy, czytelny sposób, nie budując - wzorem wielu dzisiejszych „artystów” - często zbędnych, intelektualnych konstrukcji i labiryntów, na końcu których, nawet sam autor niekoniecznie pamięta puentę.
- Ikitos
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz