Czym jest "niedożywienie szpitalne"?
Niedożywienie szpitalne (hospital malnutrition) to stan pogłębiającego się niedożywienia u osób hospitalizowanych, przebywających na oddziałach szpitalnych dłużej niż tydzień. Zdaniem ekspertów, niedożywieniem szpitalnym zagrożeni są niemal wszyscy pacjenci przewlekle chorzy, m.in. na choroby układu krążenia, układu moczowego (niewydolność nerek), układu oddechowego, choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Azheimera czy Parkinsona. Dodatkowym czynnikiem zwiększającym ryzyko niedożywienia szpitalnego jest wiek podeszły.
Jak powszechne jest niedożywienie szpitalne?
Badania dotyczące niedożywienia prowadzone są od kilkudziesięciu lat. Okazuje się, że mimo zwiększającej się wiedzy medycznej na temat związku między niedożywieniem a pogarszaniem się stanu pacjenta przewlekle chorego, od lat 70-tych ubiegłego wieku niewiele zostało zmienione w dietach szpitalnych. Co ważne, problem nie dotyczy jedynie Polski, ale również innych krajów europejskich i zza oceanu, w tym Włoch, Wielkiej Brytanii oraz Stanów Zjednoczonych. Nawet 15% wszystkich zgonów w szpitalach może być powodowane wyniszczeniem organizmu spowodowanym niedożywieniem, będącym następstwem choroby oraz braku włączenia leczenia żywieniowego.
Czym powodowane jest niedożywienie w szpitalach?
Przyczyn jest kilka. Po pierwsze, pewna grupa pacjentów wykazuje oznaki niedożywienia już w momencie przyjmowania do szpitala. Szczególnie tyczy się to osób borykających się z chorobami onkologicznymi. W tej grupie nawet 70% osób po okresie dwóch tygodni przebywania na oddziale szpitalnym ma już poważne deficyty wynikające z niedożywienia. Osoby chorujące przewlekle na inne choroby również bywają niedożywione jeszcze przed hospitalizacją - to nawet 35-50% chorych. Taka kondycja organizmu wymaga włączenia leczenia żywieniowego już na wstępie - jeśli tak się nie stanie (a w większości szpitali tak się nie dzieje), niedożywienie pogłębia się z każdym dniem.
Drugą przyczyną są nieodpowiednio zbilansowane posiłki w diecie szpitalnej. Teoretycznie dzienna dieta powinna dostarczać około 1800-2200 kalorii, z czego 60 gramów powinno stanowić białko, a 65 gramów tłuszcze. W praktyce rzadko kiedy jadłospis zbudowany jest w oparciu o tę wiedzę, nie mówiąc już o bardziej zaawansowanych kwestiach, takich jak odpowiednia podaż witamin i minerałów dostosowana do rodzaju choroby. W szpitalach brakuje profesjonalnych dietetyków oraz możliwości przyrządzania posiłków z sezonowych warzyw i owoców; jakość stosowanych produktów również pozostawia wiele do życzenia. W konsekwencji pacjenci nie tylko nie otrzymują odpowiedniej dawki kalorii i substancji odżywczych, ale też - jeśli występuje u nich osłabienie apetytu wynikające z choroby - niesmaczne jedzenie pogłębia ten stan.
W jaki sposób można zapobiegać niedożywieniu szpitalnemu?
Zmiana systemowa nie leży w możliwościach przeciętnego pacjenta, na całe szczęście jednak nie jest on pozbawiony zupełnie pomocy. Specjaliści podkreślają rolę żywienia medycznego w leczeniu niedożywienia oraz ogólnej terapii każdego pacjenta.
Żywienie medyczne, czyli tzw. odżywki medyczne, to gotowe do spożycia, sterylizowane produkty dostosowane do indywidualnych potrzeb poszczególnych grup pacjentów (m.in. chorujących na nowotwory, cukrzycę, niewydolność nerek, będących w okresie okołoperacyjnym, seniorów i dzieci). Nie wymagają przygotowania, mogą być spożywane bezpośrednio z opakowania jako uzupełnienie tradycyjnej diety szpitalnej lub zastępując wszystkie stałe posiłki. Są łatwo przyswajalne również dla osób, które mają problemy z apetytem - odżywki medyczne są wysokoskoncentrowane w niewielkiej objętości. Pełną listę profesjonalnych produktów zapobiegających niedożywieniu szpitalnemu, a także uzupełniających dietę każdej osoby przewlekle chorej znajdziesz na MojFresubin.pl
Komentarze (2)
Dodaj swój komentarz