Główni oskarżeni w tej sprawie to Tomasz W. i Piotr D. Według ustaleń prokuratora, obaj oskarżeni, w okresie od 3 września 2015 r. do 27 czerwca 2016 r. na terenie Olsztyna i w szeregu innych miejscowości województwa warmińsko-mazurskiego, kierowali zorganizowaną grupą przestępczą, która miała na celu popełnianie przestępstw skarbowych, polegających na urządzaniu i prowadzeniu bez koncesji zbiorowego uczestnictwa w grach hazardowych na automatach.
Kierownicza rola obu oskarżonych miała polegać między innymi na pozyskiwaniu automatów do gier losowych, decydowaniu o miejscu ich ulokowania, jak również wydawaniu poleceń podległym członkom grupy w zakresie funkcjonowania lokali i ich obsługi oraz decydowaniu o zatrudnianiu osób do obsługi automatów i ich wynagradzaniu. Finalnie zorganizowana grupa miała osiągnąć łączny zysk z prowadzonej działalności przestępczej w wysokości co najmniej 122 663 zł.
Przy czym Tomaszowi W. i Piotrowi D. oprócz kierowania zorganizowaną grupą przestępczą zarzucono również popełnienie po 31 przestępstw polegających na urządzaniu w lokalach na terenie różnych miejscowości województwa warmińsko-mazurskiego, w tym w Olsztynie, Barczewie, Bartoszycach, Lidzbarku Warmińskim i Kętrzynie, gier hazardowych na automatach.
Ponadto, Tomasz W. został oskarżony o nielegalne posiadanie broni palnej w postaci dwóch pistoletów oraz 10 sztuk amunicji gazowej.
Piętnastu kolejnym osobom wymienionym w akcie oskarżenia zarzucono udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej wspólnie przez Tomasza W. i Piotra D. Osobom tym przedstawiono również zarzuty nielegalnego urządzania w lokalach znajdujących się w miejscowościach na terenie różnych miejscowości województwa warmińsko-mazurskiego gier hazardowych na automatach.
Z kolei pięciu ostatnim osobom wskazanym w akcie oskarżenia zarzucono między innymi udzielenie pomocy w nielegalnym urządzaniu w lokalach gier hazardowych na automatach.
Wyrok w tej sprawie zapadł w środę, 30 października br. Sąd Okręgowy w Olsztynie dwóch głównych oskarżonych – Tomasza W. i Piotra D. – uniewinnił od zarzutu kierowania zorganizowaną grupą przestępczą, a 15 kolejnych oskarżonych – od zarzutu udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. Przy czym, Tomasz W. został uniewinniony także od zarzutu nielegalnego posiadania broni palnej i amunicji.
Jednocześnie Tomasz W. i Piotr D., jak i pozostali oskarżeni zostali uznani za winnych popełnienia przestępstw polegających na urządzaniu gier hazardowych na automatach. Jednakże sąd umorzył postępowanie karne wobec Tomasza W. i Piotra D. oraz przeciwko kilkunastu innym osobom oskarżonym o popełnienie tych przestępstw skarbowych z uwagi na przedawnienie ich karalności, która wystąpiła jeszcze zanim akt oskarżenia wpłynął do sądu.
Z kolei czterem oskarżonym, których czyny nie uległy przedawnieniu sąd wymierzył kary po 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary grzywny w kwotach od 5 do 10 tys. zł. Sąd wykonanie orzeczonych wobec trzech oskarżonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, a w przypadku jednego oskarżonego na okres 2 lat próby.
Ponadto, jedna z oskarżonych osób została skazana na karę 10 tys. zł grzywny za nielegalne posiadanie broni palnej.
Sąd Okręgowy w Olsztynie podając ustne motywy wyroku podkreślił, że, wbrew ustaleniom prokuratora, w tej sprawie nie mamy do czynienia z działalnością zorganizowanej grupy przestępczej, a było to jedynie działanie sprawców wspólnie i w porozumieniu. W związku z tym wszystkie osoby oskarżone o kierowanie lub udział w takiej grupie należało uniewinnić od tego zarzutu.
Sąd, chcąc wyjaśnić, co o tym zadecydowało, w pierwszej kolejności wspomniał o problemach związanych z brakiem notyfikacji części przepisów (tzw. przepisów technicznych) ustawy o grach hazardowych wprowadzonej w życie w 2010 r. – naruszenia wynikającego z dyrektywy nr 98/34/W/E Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U. 363WE, s. 81).
Brak notyfikacji tych przepisów, związanych z koniecznością uzyskania zezwolenia na urządzanie gier hazardowych, skutkował powstaniem w orzecznictwie krajowym dwóch, ścierających się poglądów na temat tego, czy osoby prowadzące bezkoncesyjną działalność hazardową można pociągać do odpowiedzialności karnej czy też nie.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął tę kwestię dopiero w październiku 2016 r., wskazując, że kwestionowane wcześniej przepisy nie muszą być notyfikowane. W tej sytuacji, w ocenie Sądu, nie sposób przyjąć, że oskarżeni prowadzili zorganizowaną działalność przestępczą na wzór grup handlujących narkotykami, bronią, itp.
Zdaniem sądu, nawet jeśli oskarżeni zakładali, że prowadzona przez nich działalność nie jest do końca legalna, to mimo wszystko przyjmowali, że prowadzą normalną działalność gospodarczą. Oskarżeni prowadzili tę działalność jawnie, płacili podatki i niczego nie próbowali ukryć.
Sąd wskazał jednak, że Sąd Najwyższy w jednej z uchwał podjętych w 2017 r. wyłączył możliwość stosowania kwestionowanych przepisów, zakazujących bezkoncesyjną działalność hazardową, do 3 września 2015 r. W związku z tym, że zarzuty postawione przez prokuratora dotyczą zdarzeń od 3 września 2015 r.
Sąd uznał oskarżonych za winnych popełnienia przestępstw polegających na urządzaniu gier hazardowych na automatach bez wymaganego zezwolenia. W ocenie sądu, oskarżeni, chcąc prowadzić po 3 września 2015 r. działalność hazardową, powinni byli wykazać się większą od przeciętnej starannością i zapoznać się z tekstem ustawy regulującej podstawowe zagadnienia w sferze gospodarczej, którą się zajmowali.
Przy czym sąd zmienił opis i kwalifikację prawną tych czynów, wskazując, że wstawianie do lokali automatów do gier losowych nie można zakwalifikować jako urządzanie zbiorowego uczestnictwa w grze hazardowej, ponieważ, w ocenie sądu, maszyny te w danym momencie umożliwiały grę tylko jednej, a nie kilku czy kilkunastu osobom jednocześnie.
Sąd, zawieszając wykonanie kar pozbawienia wolności czterem oskarżonym, miał na uwadze między innymi to, że stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez nich czynów nie był nadmiernie wysoki, oraz, że po wejściu w życie przepisów znowelizowanej ustawy o grach hazardowych zaprzestali prowadzenia bezkoncesyjnej działalności hazardowej.
Wyrok w tej sprawie nie jest prawomocny.
Komentarze (10)
Dodaj swój komentarz