Niedzielę Wielkanocną należało przywitać kąpielą. Domownicy wstawali wcześnie rano i szli do strumyka lub rzeki. Tam należało w milczeniu obmyć się wodą, wymawiając przy tym specjalną inwokację „wodo kryształowa, obmywasz wszelkie korzenie, obmyj i mnie”. Miało to zapewnić zdrowie i urodę przez cały rok. Wodę nabierano również do butelek, aby przynieść do umycia osobom chorym i aby skropić w gospodarstwie zwierzęta. Wierzono, że dzięki takim zabiegom hodowane zwierzęta będą ładne, zdrowe i będą dobrze się chować. Potem Warmiacy siadali do niedzielnego postnego śniadania. Kolejne posiłki były już bardzo obfite i mięsne. Po długim poście w Wielkanoc jedzono dużo i tłusto. Dni świąteczne były czasem spotkań towarzyskich i rodzinnych oraz hucznych zabaw.