Wizjoner, czy ''betonowicz''? Dobra zmiana, czy marionetka? Olsztynianie komentują

Po naszej wczorajszej publikacji przedstawiającej zarys programu wyborczego Michała Wypija, kandydata na prezydenta Olsztyna z ramienia partii Porozumienie, pojawiła się lawina komentarzy olsztynian, którzy w osobie Wypija upatrują szansy na zmiany w mieście. To głos tych, którzy jak twierdzą są zmęczeni natłokiem chaotycznych inwestycji – zwłaszcza tych drogowych. Ta część olsztynian zwykła nazywać obecnego prezydenta ''betonowiczem'' – jako wyraz niechęci wobec sposobu wykonywania części inwestycji, gdzie zdaniem mieszkańców pojawił się beton kosztem zieleni. Młodość Wypija pozwala im również wierzyć w nową formę komunikacji na linii mieszkańcy – prezydent. Zarzucają bowiem prezydentowi Grzymowiczowi, że ten nie słucha olsztynian i nie organizuje otwartych spotkań, podczas których miałby możliwość poznać potrzeby mieszkańców stolicy regionu, a także ich obawy i nadzieje.

Wśród komentarzy, które pojawiły się po wspomnianej publikacji, nie brakuje również tych napisanych przez oponentów Wypija, przywołujących sprawę niejasnych dotacji przydzielanych z ministerstwa,w którym pracuje. Więcej o sprawie tutaj → Przeciwnicy Wypija to przede wszystkim przeciwnicy ''prawicy'', którzy nazywają młodego kandydata Zjednoczonej Prawicy marionetką prezesa, zarzucając mu nijakość i brak konkretnej wizji rozwoju Olsztyna. Ich zdaniem Wypij nie stanowi zagrożenia dla obecnego prezydenta miasta, który najpewniej wystartuje w wyborach z poparciem koalicji PO-PSL-Nowoczesna. Część komentujących broni Piotra Grzymowicza wskazując na to, jak pozytywnie zmienia się od lat nasze miasto. Wśród jego zasług wymieniają rewitalizację miejskich parków, budowę Centrum Ukiel, połączenia miasta z budowaną obwodnicą, czy uruchomienie tramwajów.

To, co w sporze na temat idealnego kandydata na prezydenta Olsztyna cieszy to fakt, że olsztynianie stają się coraz bardziej aktywni w dyskursie publicznym, chcą decydować o mieście i kierunku jego rozwoju. Mieszkańcy stawiają więc kandydatom wysoko poprzeczkę, odrzucając kiełbasę wyborczą i zmuszając ich do większego wysiłku aniżeli jedynie pobieżne przedstawienie oderwanego od rzeczywistości programu.