Czesław Jerzy Małkowski: ''By było, jak w złotych latach Olsztyna'' [WIDEO]

Czesław Jerzy Małkowski urodził się w 1950 roku w Łupowie w powiecie szczycieńskim. Ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Na początku lat 90 XX w. współtworzył lokalne struktury Socjaldemokracji Polskiej, a następnie Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 1998 roku z ramienia tej partii został wybrany na radnego. Od października 2001 do listopada 2008 sprawował funkcję prezydenta Olsztyna. 

Na pytanie, dlaczego ponownie kandyduje na prezydenta miasta Małkowski stwierdził, że chce "zmienić Olsztyn".

- Chcę, żeby był piękny, nie tylko komunikacyjnie. Chcę, żeby ludzie nie musieli jeździć na koncerty na drugi koniec Polski.  By było to tak, jak w latach 2001-2007, o których mówi się "Złote lata Olsztyna". Nie ja to wymyśliłem - wyczytałem to ostatnio w gazecie. 

Następnie dodał, że postulaty, z którymi startuje jego komitet nie są "wymyślone" - to słowa mieszkańców, z którymi były prezydent stale rozmawia. Dzięki temu może "odważnie" mówić o problemach Olsztyna.

Jako jeden z największych obecnie problemów Olsztyna Małkowski opisał mieszkania komunalne. Podał, że zadłużenie mieszkańców mieszkań komunalnych to obecnie ponad 72 mln zł, co stanowi że Olsztyn jest jednym z najgorszych pod tym względem miejsc w Polsce. 

- O tych mieszkańców nikt nie dba - wyjaśniał. - Na mieszkania komunalne oczekuje ponad 500 rodzin. Ile mieszkań można przydzielić w rok? Dziesięć, dwadzieścia. Ostatnie budynki komunalne zostały oddane w 2007 roku. Od tego czasu wybudowano ich zero. Olsztyn nie jest na tyle bogatym miastem, że każdego stać na budowę własnego domu czy apartamentowce. 

Kolejnym palącym problemem jest sport. Jako przykład zaniedbań obecnych władz miasta podał przykład rugbystów, motocrossowców, ludzi Stomilu Olsztyn. Przy tych ostatnich jako jeden z pomysłów wymienił powołanie akademii piłkarskiej. 

Były prezydent chciałby także, aby miasto bardziej wspierało organizacje pozarządowe. Stwierdził, że większość rzeczy, których brakuje w Olsztynie, mógłby wypełniać tzw. trzeci sektor. 

- W 2023 roku w budżecie miasta na pomoc organizacjom pozarządowym było zapisane 50 tys. zł. W 2006 to było 500 tys. zł. Przy czym to nie były te same pieniądze - mówił polityk. 

Nie obyło się także bez pytania o planowane duże inwestycje. Tutaj Małkowski przytoczył osobisty sukces, jakim były negocjacje z Michelinem, dzięki czemu w Olsztynie znajduje się "największe w Europie" centrum dystrybucyjno-logistyczne producenta opon. Zdradził także, że pod koniec sprawowania urzędu był w zaawansowanych rozmowach z pewną koreańską firmą, w sprawie budowy fabryki sprzętu AGD. Chciałby wrócić do tych negocjacji - tak, aby w Olsztynie powstało kolejne miejsce, dające zatrudnienie ponad 3 tys. osób. 

Małkowski został także zapytany o plan ewentualnej rozbudowy trakcji tramwajowej. Tutaj polityk przytoczył anegdotę - historię, którą usłyszał podczas pobytu w Gliwic, gdzie prezydent miasta miał przedstawić raport dotyczący opłacalności transportu tramwajowego. Uznany za nieopłacalny i wpływający na produkcję spalin przez stojące w korkach samochody został zawieszony. Małkowski stwierdził, że nie chciałby likwidować tramwajów, ale określił ich usadowienie na ul. Kościuszki mianem "bardzo złego pomysłu". 

- To ja zamawiałem studium tramwajowe z Krakowa. Jak zobaczyłem tam ul. Kościuszki, to od razu to wykreśliłem i poprosiłem o nowe - wyjaśniał. - Mówiłem, że w centrum tramwajów nie może być, bo mamy za wąskie ulice, a samochodów przybywa. 

Poruszona została także kwestia pomnika Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej, popularnie zwanego "szubienicami". Tutaj kandydat na prezydenta stwierdził, że choć ma w tej sprawie prywatne zdanie, chciałby zaczekać na rozwiązanie sprawy przez sąd.

- Mnie nauczyło życie szanować prawdę i fakty. Na pewno nie będę polemizował z prawomocnym wyrokiem. 

Jeden z dziennikarzy próbował zapytać o sprawę, która doprowadziła do usunięcia Małkowskiego z urzędu w 2008 roku. Po uniewinnieniu w 2019 roku miał stwierdzić, że skieruje do sądu sprawę przeciw swojej oskarżycielce. To pytanie były prezydent skwitował krótkim "Nie ma pan mądrzejszych pytań?".

Idealną sytuacją dla kandydującego po raz kolejny prezydenta byłaby powtórka z 2002 roku, kiedy w wyborach powszechnych obronił urząd przyznany rok wcześniej przez radę miasta, a w wyborach do tejże jego komitet zdobył samodzielną większość. Na pytanie, z kim chciałby spotkać się w drugiej turze, Małkowski odpowiedział, że nie ma na to wpływu. 

- Proszę pytać wyborców. Byłbym niepoprawnym człowiekiem i nie szanowałbym demokracji. Będę się bardzo cieszył, jeśli trafię do II tury. 

Jednym z ostatnich zadanych pytań było to, które nasuwa się wielu mieszkańcom stolicy Warmii i Mazur - jak osoba, która tyle przeżyła, ma jeszcze siłę walczyć o Olsztyn? W odpowiedzi Małkowski pochwalił się codziennym marszobiegiem i czytaniem dużej liczby książek, co miało rozwiać wątpliwości dotyczące sprawności fizycznej oraz intelektualnej kandydata. Jako swój najważniejszy atut podał jednak "zdrową, realną wyobraźnię o ukochanym mieście".

 - W 1998 roku miałem możliwość wyjechania do Kanady, mam tam rodzinę. Namawiali mnie do zostania, a ja odpowiedziałem - chętnie bym tu zamieszkał, gdybym nie był z Olsztyna. To perła, Kraków północy - podsumował były prezydent.